بس محمد و باز گل!

در گذشته در مناطق مرکزی افغانستان رواج بوده است که اگر در خانواده ای چندین دختر پیاپی به دنیا بیاید و آرزوی داشتن پسر داشته باشند، بعد از دومین یا سومین دختر اسم دختر را می گذارند: بس گل، یا بس بی بی، یعنی که خدایا بس است و از لطف شما بابت این گل ها متشکر و ممنون هستیم، یکی از آن خاردارهایش لطفا" عطا کن!

اما اگر خانواده ای پشت به پشت صاحب پسر شوند، البته بعد از شادمانی و ابراز رضایت از این نعمات خدادادی که هر کسی هم لایقش نمی شود(!)، اسم شاید دهمین و بعد از آنرا می گذارند: باز محمد!، یعنی که شکر خدا باز هم محمد آمد، یعنی باز هم مذکر است و مایه راحتی و آسایش و افتخار خانواده اش!

نمی دانم هنوز هم همین طور است یا خیر!